تشخیص نشانگرهای زیستی با برچسب سوزنی - پرسینا بلاگ

یک برچسب دارای سوزن های ریز ابداع نموده اند که می توان آن را روی پوست به کار برد. این برچسب به خاطر حساسیت بی سابقه ای که دارد، به پزشکان امکان می دهد تا وجود زیست نشانگر را تشخیص دهند.

این فناوری، هزینه کمی دارد و استفاده از آن برای پزشکان و خود بیماران ساده است. این برچسب می تواند لزوم مراجعه به بیمارستان را برای دریافت خون از بین ببرد.

سریکانث سینگاماننی(Srikanth Singamaneni)، سرپرست این پژوهش گفت: این برچسب های سوزنی علاوه بر هزینه کم و سهولت استفاده، مزیت دیگری نسبت به دریافت خون دارند که شاید برای بعضی از افراد، مهم ترین ویژگی آن باشد. سوزن های این برچسب تقریبا بدون درد هستند.

یافتن نشانگر زیستی با استفاده از برچسب های سوزنی، به آزمایش خون شباهت دارد اما به جای استفاده از محلول برای یافتن و مشخص کمیت نشانگر زیستی در خون، سوزن ها مستقیما آن را از مایعی که سلول های ما را در پوست احاطه نموده است، می گیرند که مایع میان بافتی پوست(ISF) نامیده می گردد. پس از دریافت نشانگرهای زیستی، وجود و کمیت آنها با استفاده از فلورسنس شناسایی می گردد.

مایع میان بافتی پوست، منبعی غنی از مولکول های زیستی است که همه چیز از پیغام رسان های عصبی گرفته تا ضایعات سلولی را به صورت انبوه در بر دارد. روش های متداول برای آنالیز زیست نشانگرها در مایع میان بافتی پوست، به استخراج مایع میان بافتی از پوست احتیاج دارد. این روش سخت است و معمولا میزان مایع میان بافتی پوست قابل دستیابی، برای تجزیه و تحلیل کافی نیست. این یک مانع عظیم برای توسعه فناوری زیست حسگر مبتنی بر سوزن های ریز است.

روش دیگر، دریافت مستقیم نشانگر زیستی موجود در مایع میان بافتی پوست بدون احتیاج به استخراج مایع میان بافتی است. در چنین شرایطی، دریافت نشانگر زیستی به مقدار کافی، ساده نیست.

پژوهشگران برای رفع کردن این مشکل، از نانوبرچسب های فلورسنت فوق العاده درخشان استفاده کردند. این برچسب ها در مقایسه با برچسب های فلورسنت قدیمی، درخشان تر هستند و می توان آنها را حتی در تراکم پایین به سادگی تشخیص داد.

این برچسب ها، ویژگی هایی دارند که می تواند تاثیر واقعی در حوزه پزشکی، مراقبت از بیماران و پژوهش داشته باشد.

این برچسب ها امکان آنالیز نشانگرهای زیستی را فراهم می نماید؛ به ویژه هنگامی که موضوع درک مصونیت در بیماری های جدید فراهم می گردد.

این پژوهش، در مجله Nature Biomedical Engineering به چاپ رسید.،ایسنا

پریها: پریها | مجله گردشگری، تور لحظه آخری، تور ارزان قیمت، سفرنامه گردشگری

آریا بلاگ: آریا بلاگ، آخرین اخبار و رویدادهای ایران و جهان